Op de camping van Parksville aardige buren ontmoet, Mike en Margot.

Margot is opgegroeid in Parksville en Mike in Vanderhoof, het zijn echte outdoor-mensen die zelf hun vlees bij elkaar jagen en de vis (zalm) vangen. Mike rookt zijn eigen zalm gedurende de nacht en laat het dan rusten en verpakt alles vacuüm.

Supertof om zijn verhalen te horen. Aan hen gevraagd waar we een goed visje kunnen eten in Parksville, kwam Kalvas meteen als antwoord, een klein stukje lopen vanaf de camping, langs de kust.

Het is een restaurant gebouwd in de zgn logstyle, gigantisch grote balken die de hele constructie bij elkaar houden. Daar hebben we superzachte rode zalm gegeten, die smolt op de tong, heerlijk.

Bij terugkomst wilde Mike weten hoe het eten was, en we mochten aanschuiven bij de gashaard.

Toen we aangaven naar bed te gaan liet hij weten dat we de volgende dag zalm van hem zouden krijgen, maar omdat we aangaven dat we die morgen vroeg gingen vertrekken richting de andere kant van het eiland, kregen we heerlijk vacuüm verpakte zalm mee .

Natuurlijk hebben wij dan niets om hun aan te bieden, toen ik ineens bedacht dat ik een aantal houten klompjes (sleutelhangers) had meegenomen uit Nederland. De volgende ochtend zat Mike al heerlijk buiten en ben ik de klompjes gaan brengen en heb ik hem nogmaals bedankt voor de heerlijke zalm. Hij vond de gift leuk en moest erom lachen.

5 september naar de andere kant van het eiland een trip van ongeveer 200 kilometer.

De route loopt via Port Alberni met een stop bij Sproat Lake.

Daar aangekomen was het fris en mistig, maar binnen een half uur was de mist verdwenen, kwam de zon door en kwamen de mensen met hun boot op de trailer om lekker het water op te gaan. Hier nog even 2 caches meegenomen en weer door naar de volgende stop.

Deze stop is bij de Giant Cedar trail langs de Kennedy River met een korte wandeling door de bossen waar weer van die enorme bomen staan, zo breed dat je ze niet kunt omarmen en zo hoog, dat je bijna omvalt als je naar boven kijkt.

Na een uurtje wandelen door naar het Visitor Centre van Pacific Rim National Park om een dagpas aan te schaffen, zodat we precies een nacht kunnen blijven en de volgende dag voor 16.00 uur weer het park uit moeten, hetgeen goed in onze planning past.

Onze campground voor deze nacht is een plek voor echte surfdudes, zij kwamen aan in campers waarin een niesverbod geld omdat anders de hele wagen uit elkaar valt. De sfeer is superrelaxed en je bevind je op loopafstand van het super brede strand. We trakteren onszelf op een lekker biertje en gin/tonic en besluiten daarna een hapje te eten bij de op het terrein gelegen Lil' Ronnies een leuk bbq restaurant waar veel Australiërs werken, die lekker laid back zijn.

Daarna begeven we ons weer naar het strand om de zonsondergang te zien, wat een beleving. Overal zitten mensen met een lekker wijntje/biertje met eten en een lekker kampvuurtje, jong en oud alles door elkaar, wat een sfeer!!

Omdat wij niet zo goed voorbereid zijn en best wel moe van de reis besluiten we "to hit the sack" omdat morgen weer een lange reis van ongeveer 300 km op de planning staat naar Victoria.

6 september

Ik begin het eerste stuk met rijden omdat we door de kronkelbergen gaan, vermoeiend omdat je vaak niet harder dan 60, 40 of zelfs 30 km per uur mag, met hellingen van 18%. Soms doet het je denken aan de reclame van vroeger- een stel in de auto hoort dat er file is op hun route maar zien niets, terwijl de file zich achter hen heeft gevormd- maar gelukkig zijn de Canadezen zeer geduldig en wachten ze tot de passeerstroken, waar ze je - soms pas na 12 km - voorbij kunnen.

Halverwege de rit, even iets gegeten en toen is Eric verder gaan rijden, die had het grootste gedeelte High way, wat goed te doen was maar ook vermoeiend.

Aangekomen op Fort Victoria RV Park, onze camper weer op alles aangesloten en even lekker niks gedaan.

Het is een enorm park, maar met voldoende ruimte met voor iedereen weer een eigen picknick tafel. Het is ook de eerste camping waar je gratis kunt douchen in zeer schone douche/toilet ruimten. Er is ook een was annex bibliotheekruimte wat er ook allemaal netjes uit ziet.

We hebben deze camping doorgekregen van John van Jingle Pot, de haven voor de overtocht naar Amerika is makkelijk te bereiken en er is een bushalte om de hoek die ieder kwartier naar het centrum van Victoria gaat. Morgen staat dan ook een bezoek aan Victoria in de planning.

Volgende keer de beleving van Victoria en verder.

Foto's en route laten soms wat op zich wachten, want het internet is niet overal optimaal!