Vandaag vroeg uit de veren, want we hebben een aardig stukje te tuffen naar Tualatin, ongeveer een half uurtje van Portland af.

In Portland zelf zijn nagenoeg geen campings voor RV's te vinden dus even buiten het centrum bij Roamers een plek gereserveerd.

OP zich een mooie plek langs de beek maar wel redelijk dichtbij de highway, dus met oordoppen slapen. Dit is ook weer een camping met een supernette wasruimte waar je gratis kan douchen.

De volgende ochtend (14-9) gaan we met de bus naar Portland. Onderweg wil ook een zwerver met zijn hele hebben en houwen in een kliko ook mee met de bus, waarop de buschauffeuse aangaf dat hij mee mocht maar zijn kliko niet. Vervolgens haalt hij 2 enorm grote vuilniszakken vol met lege blikjes (statiegeld in US) uit de kliko en stapt hiermee in de bus, maar niet voor de chauffeuse de grond heeft bedekt met papieren handdoekjes. De man lijkt zich nergens van bewust en ging rustig zitten, ondertussen zijn volgende rookwaar in orde makend.

Aangekomen in Portland zijn we vooral erg onder de indruk van de zwervers waarvan de een nog erger de weg kwijt is dan de ander, ze liggen overal gewoon op de stoep op klaarlichte dag, sommige volledig onder de dekens verstopt en waarvan je geen idee hebt of diegene nog leeft of niet BRRRRR.

Geprobeerd ons niet hierdoor te laten afleiden zijn we eerst naar the Saterday Market gegaan aan de Willamette River, een soort Swan market maar dan heel groot met lokale ondernemers die hun waren proberen te slijten. Goede sfeer met tevens veel muzikanten en leuke eettentjes. Het aanbod van handelswaar varieert van tassen tot zeepjes, sieraden, uit hout gesneden beeldjes etc, honing en noem het maar op.

Hierna moest en zou Voodoo Doughnut, een begrip in Portland moeten worden bezocht. Het was niet moeilijk deze zaak te vinden, de mensen stonden om de hoek al in de rij. Toch aangesloten, want ik wilde wel eens weten wat hier zo speciaal aan was. Je hebt de keuze uit meer dan 50 donuts. Het wachten duurde niet lang, na ongeveer 10 minuten waren we binnen, waar keiharde rockmuziek werd gedraaid, alles in een soort van gothic style was ingericht inclusief mini doodskisten en dan de bewuste vitrines, vol heerlijke donuts die het water uit mijn mond doen lopen. We hebben er ieder 2 gekozen en zijn buiten op een bankje gaan zitten op deze samen met een koffie naar binnen te werken!!! Ik had in ieder geval - uiteraard- de voodoo doll wat een complete maaltijd was en tevens de Guava Colada die het meest weg had van een tropisch eiland met wit zand en een parasolletje, Eric had de Maple Cream en de Chocolate Coconut Cake.

Om de suikers weer te verbranden besluiten we ook Powels boekenhandel te bezoeken, een compleet huizenblok met 4 etages alleen maar boeken en alles wat daarmee te maken heeft, Na ook hier weer een poos te hebben doorgebracht verder de stad in. Toen het 's-avonds tijd werd voor een hapje kwamen we toevallig bij een Foodmarket tegen in Pine Street, een grote hal met gezellige muziek en daarin legio eettentjes, van pasta, tot noedels, tot pizza, broodjes noem het maar op. We besluiten hier aziatisch te gaan eten aan de bar waar alles gemaakt word terwijl je wacht, verser kan gewoon niet en superlekker!!!

Daarna met de bus weer terug naar Raomers voor de nacht om morgen weer verder te reizen via Timberlake campground nabij de Colombia River richting Seattle.

Op 15 september hebben we onderweg echt noodweer gehad, iedere keer wanneer je dacht dat het lucht lichter werd en je kwam aan de andere kant van de berg, dan werd het zo mogelijk nog slechter. Hoe fijn is het dan om een camper te hebben en niet zoals veel reizigers op de campings een tent. Nadat we eerst de allereerste geocache hebben bezocht, doorgereden naar de camping.

Dit was weer een plek naar ons hart, midden in de bossen waar je alleen de krekels en vogels hoort en op dit moment dan ook de keiharde regen op de dak van onze camper. 's-avonds voor het eerst maar eens een kampvuur aangestoken aangezien het inmiddels droog was geworden(we reden al een week met hout rond maar 9 van de 10 keer regende het 's-avonds).

Nadat het hout bijna opgebrand was en ik volledig de geur van gerookte paling in mijn kleding had zitten, zijn we gaan slapen voor de reis naar Seattle.

16 september een tussenstop in Yakima Trailers Inn, waar we na installatie besloten een hapje te gaan eten in de buurt, nou dat werd hem dus niet ook hier stikte het van de zwervers die echt van het padje af waren, binnen 10 minuten weer terug in de camper en na het eten van een boterham maar een paar aflevering van La Casa de Papel gekeken op Netflix.

De volgende dag 17 september, bijna met gierende banden deze camping verlaten, op zich een prima camping met een binnenzwembad en superdouches, maar de locatie was het toch echt niet.

Na een stop om de APE cache te doen en nog een aantal andere in deze buurt, via een mooie route naar onze volgende bestemming nabij Seattle gereden. Het was een route met veel verschillen, het ene moment reed je in de bergen vol met dennen en loofbomen, die al beginnen te kleuren (Indian Summer) en het volgende uur rijd je ineens over de prairie met overal enorme hooibalen in een soort van plastic tenten opgeslagen voor de winter.

We gebruiken tijdens onze reis de offline kaarten van Google Maps als navigatie wat zeer goed werkt!

Om onze reis naar Seattle voor te bereiden keken we weer via Google wat de beste bus verbinding was, je kon ook kiezen uit taxi of Uber en Lyft. We besloten de gok te wagen en de Uber app te downloaden om eens te kijken wat het inhield. Het blijkt een schot in de roos, je ziet de auto in de buurt op je app met de naam van de bestuurder met zijn nummerbord en de tijd tot jouw ophaalpunt.

Dus besluiten we morgen 18 september met de Uber naar Seatlle te gaan.